சாத்தானின் வசனங்கள்
முன்னுரை:
குர்-ஆன் இறைவனின் வேதம். உலகத்திலேயே குர்-ஆன் மட்டும் தான் புனிதமானது. ஏனென்றால், அல்லாவிடம் உள்ள மூல பிரதியிலிருந்து காபிரியேல் தூதன் சிறிது சிறிதாக முகமதுவிற்கு இறக்கினான். நம்மிடம் உள்ள குர்-ஆன் எழுத்திற்கு எழுத்து அல்லா இறக்கியது. இதில் ஒன்று கூட்டவோ குறைக்கவோ யாராலும் முடியாது. குர்-ஆனை தானே பாதுகாப்பதாக அல்லாவே சொல்லியுள்ளார். எனவே, குர்-ஆனையும், முகமதுவையும் அவமதிப்பவர்களை, நாங்கள் விடமாட்டோம். இது தான் இன்றைய இஸ்லாமியர்களின் வாதம், நம்பிக்கை, மற்றும் உயிர் மூச்சு. இது உண்மையா? குர்-ஆனில் உள்ள வசனங்கள் எல்லாம் அல்லாவினால் அருளப்பட்டவையா? சாத்தானின் வசனங்கள் ( Satanic Verses ) என்றுச் சொல்கிறார்களே, அது எந்த வேதத்திற்கு சம்மந்தப்பட்டது. குர்-ஆனுக்கும் "சாத்தானின் வசனங்களுக்கும்" உள்ள தொடர்பு என்ன? முகமதுவின் வாழ்வில் தனக்கு தர்மசங்கடமான நிகழ்ச்சி ஒன்று உண்டென்றால், அது சாத்தான் தன் வார்த்தைகளை முகமதுவின் வாயில் போட்டது தான். அவைகளை அல்லாவின் வார்த்தையாக முகமது தீர்க்கதரிசனம் உரைத்த நிகழ்ச்சியாகும். இந்நிகழ்ச்சியைப் பற்றி பல இஸ்லாமிய சரித்திர ஆசிரியர்கள் எழுதியுள்ளனர், ஹதிஸில் கூட இதற்கு ஆதாரம் உள்ளது. எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக குர்-ஆனில் கூட இதற்கு ஆதாரம் உண்டு. "சாத்தானின் வசனங்கள்" என்பது ஒரு இஸ்லாமியர் அல்லாதவர் கொண்டுவந்த அல்லது கண்டுபிடித்தது இல்லை. இது முகமதுவின் வாழ்வில் நடந்த நிகழ்ச்சியாகும்.
இவைகளைப்பற்றி இந்த கட்டுரையில் காண்போம்.
1. முகமதுவின் புதிய மதமும், குரைஷி இன (மக்கா) மக்களும்:
முகமதுவின் புதிய மதத்தை மக்கா வாசிகளாகிய குரைஷி இனமக்கள் ஏற்றுக்கொள்ளவில்லை. அவர்கள் காபாவில் உள்ள விக்கிரகங்களையே இன்னும் வணங்கிக்கொண்டு இருக்கின்றனர். முகமது கொண்டு வந்த "ஓர் இறைக்கொள்கையை" அவர்கள் ஏற்றுக்கொள்ளவில்லை. பிரச்சனை அதிகமாகிறதைக் கண்ட முகமது, தன்னை பின்பற்றுகிறவர்கள் சிலரை மக்காவை விட்டு, அண்டை கிறிஸ்தவ நாடாகிய எத்தியோப்பியாவில் உள்ள "அபிசீனியாவிற்கு" தஞ்சம் புகும்படி அனுப்பிவிடுகிறார். முகமதுவிற்கு தன் இனமக்கள் தன் புதிய மதத்தை ஏற்றுக்கொள்ளவில்லையே என்ற கவலை வாட்டியது. எப்படியாவது தன் இனமக்கள் தன் மதத்தை ஏற்றுக்கொள்ளவேண்டுமென்கிற ஆவல் அவருக்கு உண்டானது.
Al-Tabari VI:108
When the Messenger of God saw how his tribe turned their backs on him and was grieved to see them shunning the message he had brought to them from God, he longed in his soul that something would come to him from God which would reconcile him with his tribe. With his love for his tribe and his eagerness for their welfare it would have delighted him if some of the difficulties which they made for him could have been smoothed out, and he debated with himself and fervently desired such an outcome.
2. முகமது தீர்க்கதரிசனம் உரைக்கிறார்:
அவருக்கு ஒரு நாள் சில வசனங்கள் தீர்க்கதரிசனங்களாக இறங்கின. இவைகள் குர்-ஆனின் 53வது சூராவில் (அத்தியாயத்தில்) இடம்பெற்றுள்ளது.
குர்-ஆன் 53:19,20
53:19 நீங்கள் (ஆராதிக்கும்) லாத்தையும், உஸ்ஸாவையும் கண்டீர்களா? 53:20 மற்றும் மூன்றாவதான 'மனாத்"தையும் (கண்டீர்களா?)
இவைகள் சொன்னவுடனே, சாத்தான் சில வசனங்களை முகமதுவின் உள்ளத்தில் போடுகிறார் (அல்லா எப்படி போடுவாரோ அதே போல), முகமது அவைகளை அல்லா இறக்கியதாக தீர்க்கதரிசனம் உரைக்கிறார்.
Al-Tabari VI:108
and when he came to the words: "Have you thought upon al-Lat and al-'Uzza and Manat, the third, the other?" ( kuran 53:19,20)Satan cast on his tongue, because of his inner debates and what he desired to bring to his people, the words: "These are the high-flying cranes; verily their intercession is accepted with approval". "அவைகள் உயரத்தில் பறக்கும் பறவைகள், அவைகளின் மத்தியஸ்தம் ( பரிந்து பேசுதல் - intercession) ஏற்றுக்கொள்ளப்படும்" -- (நான் மொழிபெயர்த்தது)
3. அல்லாவிற்க்கும் மனிதர்களுக்கும் இடையே மத்தியஸ்தர்கள்(intercession):
குரைஷி மக்கள் வணங்கும் பல விக்கிரகங்களில், மூன்று பெண் தெய்வங்களைப்பற்றி முகமது அல்லாவோடு இனைத்து தீர்க்கதரிசனம் உரைக்கிறார். 1. லாத் (al-Lat) 2. உஸ்ஸா (al-Uzza) 3. மனாத் (al-manath) இவைகள் உயரே பறப்பவைகள், மற்றும் இவர்கள் அல்லாவிற்கும், மனிதர்களுக்கும் இடையே மத்தியஸ்தர்களாக அல்லது பரிந்துபேசுபவர்களாக இருக்கிறார்கள். இவர்களுடைய பரிந்துபேசுதல் ஏற்றுக்கொள்ளப்படுகிறது என்று முகமது தீர்க்கதரிசனம் உரைத்தார்.ஓர் இறைக்கொள்கையை அறிவித்த முகமது இப்போது அவர்களுடைய தெய்வங்களை அல்லாவுடன் இணைத்துப்பேசுகிறார்.
4. குரைஷி மக்களின் சந்தோஷமும், முகமதுவோடு வணக்க வழிபாடும்:
குரைஷி மக்களின் தெய்வங்கள் பற்றி நல்லவிதமாக முகமது தீர்க்கதரிசனம் உரைத்தவுடனே, அம்மக்கள் மிகவும் சந்தோஷப்பட்டு களிகூர்ந்தனர். இப்படி 53வது அதிகாரத்தை (அதிகாரத்தின் பெயர் "நட்சத்திரம்") தீர்க்கதரிசனம் சொல்லி முடித்தவுடனே, முகமது முழங்கால் படியிட்டு (நமாஜ் செய்யும் போது இது ஒரு செயல் - Prostration) விழுந்து வணங்கினார். அவரோடு கூட இருந்த மற்ற முஸ்லீம்களும் அப்படியே வணங்கினர். மட்டுமில்லை, அங்கு இருந்த எல்லா குரைஷி மக்களும் அப்படியே வணங்கினர். (அப்படி வணங்கியவர்கள் 173 பேர் இருந்ததாக சொல்லப்படுகிறது). ஒரு வயதான முதியவர் மட்டும், அப்படிச் செய்யமுடியாமல், ஒரு கைபிடி மண் எடுத்து அதற்கு முன் வணங்கினார். அந்த இடத்தில் அப்படி வணங்காதவர் ஒருவருமில்லை. எல்லாரும் வணங்கினர்.
Tabari VI:108 and 109
When Quraysh heard this, they rejoiced and were happy and delighted at the way in which he spoke of their gods, and they listened to him, while the Muslims, having complete trust in their Prophet in respect of the messages which he brought from God, did not suspect him of error, illusion, or mistake. When he came to the prostration, having completed the surah, he prostrated himself and the Muslims did likewise, following their Prophet, trusting in the message which he had brought and following his example. Those polytheists of the Quraysh and others who were in the Mosque likewise prostrated themselves because of the reference to their gods which they had heard, so that there was no one in the mosque, believer or unbeliever, who did not prostrate himself. The one exception was al-Walid b. al-Mughirah, who was a very old man and could not prostrate himself; but he took a handful of soil from the valley in his hand and bowed over that. Then they all dispersed from the mosque. The Quraysh left delighted by the mention of their gods which they had heard, saying, "Muhammad has mentioned our gods in the most favorable way possible, stating in his recitation that they are the high-flying cranes and that their intercession is received with approval."
முகமது 53வது சூரா முடித்தபோது மக்கா மனிதர்கள் இவரோடு சேர்ந்து வணங்கியதாக ஹதீஸிலிருந்து ஆதாரம்: புகாரி 6:60:385
Sahih Bukhari 6:60:385Narrated Ibn Abbas: The Prophet performed a prostration when he finished reciting Surat-an-Najm(குர்-ஆன் 53 வது அதிகாரம் "நட்சத்திரம்"), and all the Muslims and pagans (குரைஷி மக்கள்) and Jinns and human beings prostrated along with him.
இப்படி வணங்கிய பிறகு எல்லாரும் சந்தோஷத்தோடு விடைபெற்றுச் சென்று விட்டனர்.
5. கிறிஸ்தவ நாட்டில் (அபிசீனியா) தஞ்சம் புகுந்தவர்கள், மக்கா திரும்புகின்றனர்:
குரைஷி மக்கள் இஸ்லாமை ஏற்றுக்கொண்டார்கள் என்று அபிசீனியாவில் உள்ளவர்கள் அறிந்தவுடன், அவர்களில் சிலர் நாடு திரும்புகின்றனர். இனி பிரச்சனை இருக்காது என்று நம்பி மக்காவிற்கு வருகின்றனர்.
Tabari VI:109
The news of this prostration reached those of the Messenger of God's Companions who were in Abyssinia and people said, "The Quraysh have accepted Islam." Some rose up to return, while others remained behind.
அவர்கள் மக்காவின் எல்லையை அடைவதற்குள் ஒரு அதிர்ச்சி காத்திருக்கிறது.
6. முகமதுவும், காபிரியேல் தூதனும் - சாத்தானின் வசனம் குறித்த செய்தி:
காபிரியேல் தூதன் முகமதுவிற்கு காணப்பட்டு: "நீர் என்ன செய்தீர், நான் கொண்டுவராத வசனத்தை நீர் அல்லாவின் பெயரைச் சொல்லி எப்படி சொன்னீர்" என்று கடிந்துக்கொள்கிறார். முகமது மிகவும் பயந்துப்போகிறார், அல்லாவைப்பற்றிய பயம் அவரை பற்றிக்கொள்கிறது.
Tabari VI:109
Then Gabriel came to the Messenger of God and said, "Muhammad, what have you done? You have recited to the people that which I did not bring to you from God, and you have said that which was not said to you." Then the Messenger of God was much grieved and feared God greatly,
7. பைபிள் படி என்ன தண்டனை கொடுக்கப்படும்:
யேகோவா தேவன் பைபிளில் சொல்லியபடி, முகமது கொலை செய்யப்படவேண்டும். தன் பெயரைச் சொல்லிக்கொண்டு பொய்யான தீர்க்கதரிசனம் உரைக்கும் தீர்க்கதரிசி கொலை செய்யப்படவேண்டும் என்று தேவன் கட்டளையிட்டுள்ளார்.
உபாகமம் 18:20
சொல்லும்படி நான் கட்டளையிடாத வார்த்தையை என் நாமத்தினாலே சொல்லத் துணியும் தீர்க்கதரிசியும், வேறே தேவர்களின் நாமத்தினாலே பேசும் தீர்க்கதரிசியும் சாகக்கடவன்.
ஆனால், அல்லா எவ்வளவு அன்பானவர் , இரக்கமுள்ளவர் (முகமதுவிற்கு மட்டும்) என்றுப் பாருங்கள். இவருக்காக, மற்ற எல்லா தீர்க்கதரிசிகளுக்கும் என்ன பெயர் சூட்டினார் என்றுப் பாருங்கள்.
8.அல்லா, முகமதுவை தேற்றுகிறார், சாத்தானின் வசனத்தை இரத்து செய்கிறார், புதிய வசனத்தைத் தருகிறார்:
முகமது வேதனைப்படுவதை பார்க்கமுடியாத அல்லா: 1. முகமதுவை தேற்றுகிறார். 2. சாத்தானின் வசனத்தை இரத்துசெய்கிறார். 3. அதற்கு பதிலாக வேறு வசனத்தை இறக்குகிறார். 4. குரைஷி மக்களின் தெய்வங்கள் வெறும் பெயர்கள் மட்டும் தான் என்று வசனம் இறக்குகிறார். 5. முகமதுவைப்போலவே, முன்பு இருந்த தீர்க்கதரிசிகள் (மோசே, எலியா, எலிஷா, சாமுவேல் - குர்-ஆனில் பெயர் சொல்லப்பட்ட 25 தீர்க்கதரிசிகள்), பிசாசின் வார்த்தைகளை வசனங்களாக உரைத்தார்கள் என்று, அவர்களுடைய முகங்கள் மீது கரியை பூசினார்.
Al-Tabari VI:109 and 110
but God sent down a revelation to him, for He was merciful to him, consoling him and making the matter light for him, informing him that there had never been a prophet or a messenger before him who de sired as he desired and wished as he wished but that Satan had cast words into his recitation, as he had cast words on Muhammad's tongue. Then God cancelled what Satan had thus cast, and established his verses by telling him that he was like other prophets and messengers, and revealed: "Never did we send a messenger or a prophet before you but that when he recited (the Message) Satan cast words into his recitation ( umniyyah ).God abrogates what Satan casts. Then God established his verses. God is knower, wise. (குர்-ஆன் 22:52,53) Thus God removed the sorrow from his Messenger, reassured him about that which he had feared and cancelled the words which Satan had cast on his tongue, that their gods were the high-flying cranes whose intercession was accepted with approval. He now revealed, following the mention of "al-Lat, al-'Uzza and Manat, the third, the other," the words: Are yours the males and his the females? That indeed were an unfair division!They are but names which you have named, you and your fathers ... [குர்-ஆன் 53:21,22 ]
"These are the high-flying cranes; verily their intercession is accepted with approval " என்ற சாத்தானின் வசனத்திற்கு பதிலாக குர்-ஆன் 53:21,22 வசனங்கள் இறக்கப்படுகிறது.
குர்-ஆன் 53:21,22
53:21 உங்களுக்கு ஆண் சந்ததியும், அவனுக்குப் பெண் சந்ததியுமா? 53:22 அப்படியானால், அது மிக்க அநீதமான பங்கீடாகும். 053.021 YUSUFALI: What! for you the male sex, and for Him, the female? 053.022 YUSUFALI: Behold, such would be indeed a division most unfair!
9. தன் புகழை காப்பாற்றிக்கொள்ள மற்ற தீர்க்கதரிசிகளை பலிகடா ஆக்கிய முகமது: குர்-ஆன் 22:52,53 வசனங்களில் முகமது தன் புகழை காப்பாற்றிக்கொள்ள அல்லது தான் செய்த இந்த காரியத்தை மூடிமறைக்க கீழ்கண்டவாறு சொல்கிறார்.
தமக்கு முன்பு இருந்த தீர்க்கதரிசிகளுக்கும் சாத்தான் இப்படியே செய்தான், அல்லா சாத்தான் கொடுத்ததை இரத்து செய்துவிட்டார்(இந்த வசனங்களை இரத்து செய்ததுபோல) என்றுச் சொல்லி தனக்கு முன் இருந்த எல்லா தீர்க்கதரிசிகளையும் தன் பட்டியலில் (List) சேர்த்துக்கொண்டார் முகமது. மற்றும் இருதய கடினமானவர்களுக்கும், பலவீனமானவர்களுக்கும் இது ஒரு சோதனையாக இருக்கும்படியாகவே அல்லா இப்படி செய்தார் என்று மிக மிக அழகாக மூடி மறைத்துவிட்டார்.
குர்-ஆன் 22:52,53
22:52 (நபியே!) உமக்கு முன்னர் நாம் அனுப்பி வைத்த ஒவ்வொரு தூதரும், நபியும், (ஓதவோ, நன்மையையோ) நாடும்போது, அவர்களுடைய அந்த நாட்டத்தில் ஷைத்தான் குழப்பத்தை எறியாதிருந்ததில்லை; எனினும் ஷைத்தான் எறிந்த குழப்பத்தை அல்லாஹ் நீக்கியப் பின்னர் அவன் தன்னுடைய வசனங்களை உறுதிப்படுத்துகிறான் - மேலும், அல்லாஹ் யாவற்றையும் அறிந்தவனாகவும், ஞானம் மிக்கோனாகவும் இருக்கின்றான். 22:53 ஷைத்தான் (மனங்களில்) எறியும் குழப்பத்தை, தங்களுடைய இருதயங்களில் நோய் இருக்கிறதே அவர்களுக்கும், தங்களுடைய இருதயங்கள் கடினமாக இருக்கின்றனவே அவர்களுக்கும் ஒரு சோதனையாக ஆக்குவதற்கே (அவ்வாறு செய்தான்) அன்றியும், நிச்சயமாக. அநியாயம் செய்பவர்கள், நீண்ட (எதிர்ப்பிலும்) பகையிலும் தான் திடனாக இருக்கிறார்கள்.
Qur'an 22:52 - Qur'an 22:53 Never did We send a messenger or a prophet before thee, but, when he framed a desire, Satan threw some (vanity) into his desire: but Allah will cancel anything (vain) that Satan throws in, and Allah will confirm (and establish) His Signs: for Allah is full of Knowledge and Wisdom: That He may make the suggestions thrown in by Satan, but a trial for those in whose hearts is a disease and who are hardened of heart: verily the wrong-doers are in a schism far (from the Truth):
10. குரைஷி மக்களின் அதிர்ச்சியும், மக்கா எல்லையில் குழப்பமுன்:
முகமது முன்பு சொன்ன வசனம் சாத்தானின் வசனம் என்று அல்லா முகமதுவிற்கு அறிவித்தார் என்றும், அதை அவர் இரத்து செய்து வேறு வசனத்தை இறக்கியதாக குரைஷி மக்கள் அறிந்தனர். இதை கேள்விப்பட்ட மக்காவிற்கு நாடு திரும்பும் மககள், மறுபடியும் தங்களுக்கு பிரச்சனைகள் வருமென்று பயந்து மக்காவிற்குள் நுழையவில்லை. சிலர் அதிக பாதுகாப்புடனும், இரகசியமாகவும் மக்காவிற்குள் நுழைந்தனர்.
Al-Tabari VI-110 and 111
When Muhammad brought a revelation from God cancelling what Satan had cast on the tongue of His Prophet, the Quraysh said, "Muhammad has repented of what he said concerning the position of your gods with God, and has altered it and brought something else." Those two phrases which Satan had cast on the tongue of the Messenger of God were in the mouth of every polytheists, and they became even more ill-disposed and more violent in their persecution of those of them who had accepted Islam and followed the Messenger of God. Those of the Companions of the Messenger of God who had left Abyssinia upon hearing that Quraysh had accepted Islam by prostrating themselves with the Messenger of God now approached. When they were near Mecca, they heard that the report that the people of Mecca had accepted Islam was false. Not one of them entered Mecca without obtaining protection or entering secretly. Among those who came to Mecca and remained there until they emigrated to al-Madinah and were present with the Prophet at Badr, were, from the Banu 'Abd Shams b. 'Abd Manaf b. Qusayy, 'Uthman b. 'Affan b. Abi al-'As b. Umayyah, accompanied by his wife Ruqayyah the daughter of the Messenger of God; Abu Hudhayfah b. 'Utbah b. Rabi'ah b. 'Abd Shams, accompanied by his [1195] wife Sahlah bt. Suhayl; together with a number of others numbering thirty-three men
சிந்திக்க சில கேள்விகள்:
1. இஸ்லாமியர்கள் சொல்கிறார்கள், இந்நிகழ்ச்சி நடைபெறவில்லை. சரித்திர ஆசிரியர்கள் இஷாக் மற்றும் டபரி போன்றோர்கள் தவறாக இந்நிகழ்ச்சியை இனைத்துவிட்டார்கள். இந்நிகழ்ச்சிகளைப் பற்றி குறிப்பிடும் இஸ்லாமிய சரித்திர ஆசிரியர்கள்: 1. Ibn Ishaq முதல் இஸ்லாமிய சரித்திர ஆசிரியர். முகமதுவின் சரிதையை Sirat Rasul Allah (Life of Allah's Messenger) முதலில் எழுதியவர். காலம் AD 704 to 761. எல்லா ஹதிஸ்களுக்கும் முந்தினவர்.
Wikipedia - Ibn Ishaq 2. Al-Tabari : Muhammad ibn Jarir al-Tabari (838?923) was one of the earliest, most prominent and famous Persian and Muslim historians and exegetes of the Qur'an, most famous for his Tarikh al-Tabari (History of the Prophets and Kings) and Tafsir al-Tabari. The commentary on the Qur'an - (Arabic: al-musamma Jami al-bayan fi ta'wil al-Qur'an or Tafsir al-Tabari) His second great work was the commentary on the Qur'an, (Arabic Tafsir al-Tabari), which was marked by the same fullness of detail as the Annals. The size of the work and the independence of judgment in it seem to have prevented it from having a large circulation, but scholars such as Baghawi and Suyuti used it largely. It was used in compiling the Tafsir ibn Kathir.
Wikipedia - Al-Tabari
2. குர்-ஆனின் வசனங்கள் 22:52,53 தெளிவாகச் சொல்கிறது, மற்ற நபிகள போல முகமதுவும் சோதிக்கப்பட்டு, பிறகு அல்லா அவ்வசனங்களை நீக்கியதாக. இதற்கு உங்கள் பதில் என்ன?
3. அல்லாவின் ( காபிரியேல் தூதனின்) சத்தத்திற்கும், சாத்தானின் சத்தத்திற்கும் வித்தியாசம் முகமதுவிற்கு தெரியாமல் போனது எப்படி?
4. எல்லாம் அறிந்த அல்லா, ஏன் இதனை முதலிலேயே தடுக்க வில்லை?
5. இப்போது அல்லாவிடம் உள்ள மூலப்பிரதியில் (தாய் குர்-ஆன்) வசனங்கள் 22:52,53 இருக்குமா? அப்படி இருக்குமானால், முகமது சாத்தானின் வசனத்தை சொன்னார் என்று அல்லா ஒப்புக்கொண்டதாக ஆகுமல்லவா?
6. இந்த ஆசிரியர்களின் இச்செய்தியை நீங்கள் மறுத்தால், இவர்கள் சேகரித்த மற்ற செய்திகளும் பொய் என்று உங்களால் சொல்லமுடியுமா?
7. இவர்கள் சரித்திரத்தை எழுதும் போது, கலீபாக்கள் ஆட்சி செய்துக்கொண்டு இருந்தார்கள். இவர்கள் எழுதியது தவறாக இருக்குமானால், இவர்களுடைய தலை தப்பியிருக்காது. 8. இஸ்லாமியர்கள் சிறும்பான்மையாக உள்ள நாடுகளில் கூட மக்கள் குர்-ஆனை விமர்சிக்க அனுமதிக்காத போது, இஸ்லாமிய ஆட்சிகாலத்தில் அவர்கள் நாட்டிலேயே இருந்துக்கொண்டு, சரித்திர ஆசிரியர்கள் இல்லாததை எழுதினால், பிழைத்துயிருப்பார்களா? சிந்தியுங்கள். 9. இந்த ஆசிரியர்கள் எல்லாரும் இஸ்லாமியர்கள் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.
நாம் மேலே பார்த்த எல்லா குறிப்புகளும், டபரி என்ற சரித்திர ஆசிரியர் எழுதியது, இப்போது நாம் இஷாக் என்ற சரித்திர ஆசிரியர் என்ன சொல்கிறார் என்று பார்ப்போம்.
According to Ibn Ishaq From Ibn Ishaq's book "The Life of Muhammad". Ibn Ishaq is the earliest known Islamic Historian.
Ishaq: Page 165 (T. Now the apostle was anxious for the welfare of his people, wishing to attract them as far as he could. It has been mentioned that he longed for a way to attract them, and the method he adopted is what Ibn Hamid told me that Salama said M. b. Ishaq told him from Yazid b. Ziyad of Medina from M. b. Ka'b al-Qurazi: When the apostle saw that his people turned their backs on him and he was pained by their estrangement from what he brought them from God he longed that there should come to him from God a message that would reconcile his people to him. Because of his love for his people and his anxiety over them it would delight him if the obstacle that made his task so difficult could be removed; so that he meditated on the project and longed for it and it was dear to him. Then God sent down 'By the star when it sets your comrade errs not and is not deceived, he speaks not from his own desire,' and when he reached His words 'Have you thought of al-Lat and al-'Uzza and Manat the third, the other', Satan, when he was meditating upon it, and desiring to bring it Ishaq:166 (sc. reconciliation) to his people, put upon his tongue 'these are the exalted Gharaniq whose intercession is approved.' When Quraysh heard that, they were delighted and greatly pleased at the way in which he spoke of their gods and they listened to him; while the believers were holding that what their prophet brought them from their Lord was true, not suspecting a mistake or a vain desire or a slip, and when he reached the prostration 3 and the end of the Sura in which he prostrated himself the Muslims prostrated themselves when their prophet prostrated confirming what he brought and obeying his command, and the polytheists of Quraysh and others who were in the mosque prostrated when they heard the mention of their gods, so that everyone in the mosque believer and unbeliever prostrated, except al-Walid b. al-Mughira who was an old man who could not do so, so he took a handful of dirt from the valley and bent over it. Then the people dispersed and Quraysh went out, delighted at what had been said about their gods, saying, 'Muhammad has spoken of our gods in splendid fashion. He alleged in what he read that they are the exalted Gharaniq whose intercession is approved.' The news reached the prophet's companions who were in Abyssinia, it being reported that Quraysh had accepted Islam, so some men started to return while others remained behind. Then Gabriel came to the apostle and said, 'What have you done, Muhammad You have read to these people something I did not bring you from God and you have said what He did not say to you. The apostle was bitterly grieved and was greatly in fear of God. So God sent down (a revelation), for He was merciful to him, comforting him and making light of the affair and telling him that every prophet and apostle before him desired as he desired and wanted what he wanted and Satan interjected something into his desires as he had on his tongue. So God annulled what Satan had suggested and God established His verses i.e. you are just like the prophets and apostles. Then God sent down: 'We have not sent a prophet or apostle before you but when he longed Satan cast suggestions into his longing. But God will annul what Satan has suggested. Then God will establish his verses, God being knowing and wise.' Thus God relieved his prophet's grief, and made him feel safe from his fears and annulled what Satan had suggested in the words used above about their gods by his revelation 'Are yours the males and His the females That were indeed an unfair division' (i.e. most unjust); 'they are nothing but names which your fathers gave them as far as the words 'to whom he pleases and accepts', i.e. how can the intercession of their gods avail with Him When the annulment of what Satan had put upon the prophet's tongue Ishaq:167 came from God, Quraysh said: 'Muhammad has repented of what he said about the position of your gods with Allah, altered it and brought something else.' Now those two words which Satan had put upon the apostle's tongue were in the mouth of every polytheist and they became more violently hostile to the Muslims and the apostle's followers. Meanwhile those of his companions who had left Abyssinia when they heard that the people of Mecca had accepted Islam when they prostrated themselves with the apostle, heard when they approached Mecca that the report was false and none came into the town without the promise of protection or secretly. Of those who did come into Mecca and stayed there until he migrated to Medina and were present at Badr with him was 'Uthman b. 'Affan . . . with his wife Ruqayya d. of the apostle and Abu Hudhayfa b. 'Utba with his wife Sahla d. of Suhayl, and a number of others, in all thirty-three men.
